امکان توهین دانستن نفرین از طریق پیامک

_{^{پاسخ – آیا نفرین از طریق پیامک جرم است و توهین محسوب می شود ؟}}

• فحاشی یعنی استفاده از الفاظ رکیک و زشت از سوی شخصی به شخص دیگر که موجب آزار روانی آن فرد شده و توهین به وی تلقی شود. آن شخص می‌تواند با استناد به این ادعا، اعاده حیثیت کند و فرد توهین کننده را تحت پیگرد قانونی قرار دهد.
• جرم توهین و فحاشی از جرایم مطلق است به این معنا که حصول نتیجه مجرمانه (به طور مثال ناراحت شدن مجنی علیه) شرط نیست و به صرف ابراز چنین واژه های توهین امیزی چه در فضای حقیقی و چه در فضای سایبری ، و آگاهی از موهن بودن واژه کفایت میکند 
• فحاشی می‌تواند به چند صورت لفظی، کتبی، تلفنی یا پیامکی صورت گیرد که راه‌های اثبات هرکدام نیز متفاوت از دیگری است. فحاشی و توهین، فحاشی در حد قذف، فحاشی به مردگان، فحاشی به مقامات بلند پایه انواع فحاشی هستند که اگر شخص بتواند ادعای خود را ثابت کند فرد هتاک مجازات خواهد شد
• ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی درباره مجازات فحاشی است که طبق آن فردی که فحاشی کرده به ۷۴ ضربه شلاق و ۵۰ هزار تا ۱ میلیون ریال جریمه نقدی محکوم خواهد شد. البته حکم توهین به مقامات بلندپایه با فحاشی و توهین به شهروندان معمولی متفاوت است که در ماده ۶۰۹ قانون مجازات تعزیرات بیان شده است.
• البته ماده ۶۰۸ قانون مجازات تعزیرات از جرایم قابل گذشت محسوب میشود (ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی )و با گذشت شاکی یا مدعی خصوصی قرار موقوفی تعقیب صادر خواهد شد.
• باید توجه داشت که حتی اگر پیامک‌های ارسال شده را از گوشی پاک کنید، در استعلام از اپراتورهای موبایلی می‌توانند تمامی پیامک‌ها را مشاهده کنند. اما در ‌مورد نحوه اثبات حرف خود باید گفت که به طور کلی پیامک در دادگاه دلیل محسوب نمی‌شود.
• متن اس ام اس و پیامک یا حتی ارسال عکس با پیامک دلیل محکمه پسند و مدرک محسوب نمی‌شود.
• در واقع پیامک تنها می‌تواند به علم قاضی کمک می‌کند و مدرکی نیست که دادگاه بتواند بر مبنای آن حکم صادر کند. در زبان حقوقی به پیامک یا یک اماره در نظر می‌گیرند. اماره در واقع نشانه ای است که می‌تواند بر وقوع جرم تلقی داشته باشد و ذهن قاضی را هدایت کند

_{^{پاسخ به پرسش مخاطب در خصوص امکان توهین تلقی کردن نفرین از طریق پیامک}}

♦  قانونگذار در ماده ۶۰۸ در رابطه با توهین ساده در قانون مجازات اسلامی بزه توهین را به صورت کلی و غیر محصور توضیح  داده است و اینکه محتوای الفاظی که به کار برده شده است چقدر با نص ماده که رکیک بودن و فحاشی را شرط دانسته سنخیت دارد در هر مورد متفاوت است و بسته به قاضی پرونده دارد چگونه در رابطه الفاظ به کار برده شده اظهارنظر کند.

♦  پس به طور کلی دادگاه موظف به رسیدگی به شکایت شما خواهد بود؛ شما می توانید به نزدیکترین دفتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کرده و با ثبت شکواییه خود و ارائه ادله اثباتی خود اعم از اسکرین شات صفحه چت و غیره اقدام به أقامه دعوا نموده تا پس از ثبت و ارسال به دادسرا یا شورای حل اختلاف ، رسیدگی انجام شود .
♦  نظریه مشورتی شماره ۷/۱۴۰۰/۴۰۶مورخ ۱۴۰۰/۰۹/۰۷ اداره حقوقی قوه قضاییه : نظر به این‌که تحقق جرایم توهین یا تهدید از طریق سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی منوط به ابراز و افشای مفاد توهین و تهدید است؛ بنابراین محل وقوع این جرایم، محلی است که پیام توسط مخاطب دریافت می‌شود. 

♦ تشخیص وقوع توهین از طریق نفرین مرتکب نیز با توجه به عرف باید توصیف شود؛ ممکن است عرف غالب جامعه نوعی از نفرین را توهین فرض نماید مثلا به نظر نگارنده درخواست لعنت برای شاکی می تواند مصداق توهین باشد.

_{^{مستندات قانونی - مصادیق توهین}}

ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)
[اصلاحی ۱۳۹۹/۰۲/۲۳]- توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه موجب حد قذف نباشد [مستوجب] جزای نقدی درجه شش خواهد بود.

ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)
[اصلاحی ۱۳۹۹/۰۲/۲۳]- هر کس با توجه به سمت، یکی از روسای سه قوه یا معاونان رئیس جمهور یا وزرا یا یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی یا نمایندگان مجلس خبرگان یا اعضای شورای نگهبان یا قضات یا اعضای دیوان محاسبات یا کارکنان وزارتخانه ها و موسسات و شرکت‌های دولتی و شهرداری‌ها در حال انجام وظیفه یا به سبب آن توهین نماید به چهل و پنج روز تا سه ماه حبس و یا تا (۷۴) ضربه شلاق و یا دو میلیون (۲/۰۰۰/۰۰۰) تا بیست و پنج میلیون (۲۵/۰۰۰/۰۰۰) ریال جزای نقدی محکوم میشود.

ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی
[اصلاحی ۱۳۹۹/۰۲/۲۳]- علاوه بر جرائم تعزیری مندرج در کتاب دیات و فصل حد قذف این قانون و جرائمی که به موجب قوانین خاص قابل گذشت می‌باشند، جرائم مندرج در مواد ((۵۳۶)، (۵۹۶)، (۶۰۸)، (۶۰۹)، (۶۲۲)، (۶۳۲)، (۶۳۳)، (۶۴۱)، (۶۴۷)، (۶۴۸)، (۶۶۸)، (۶۶۹)، (۶۷۳)، (۶۷۴)، (۶۷۶)، (۶۷۷)، (۶۷۹)، (۶۸۲)، (۶۸۴)، (۶۸۵)، (۶۹۰) در مواردی که املاک و اراضی متعلق به اشخاص خصوصی باشد)، (۶۹۲)، (۶۹۳)، (۶۹۴)، (۶۹۷)، (۶۹۸)، (۶۹۹)، (۷۰۰)، (۷۱۶)، (۷۱۷) و (۷۴۴) کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌ های بازدارنده) مصوب ۱۳۷۵/۳/۲ و جرائم انتقال مال غیر و کلاهبرداری موضوع ماده (۱) قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس و کلاهبرداری مصوب ۱۳۶۷/۹/۱۵ مجمع تشخیص مصلحت نظام، به‌ شرطی که مبلغ آن از نصاب مقرر در ماده (۳۶) این قانون بیشتر نباشد و نیز کلیه جرائم در حکم کلاهبرداری و جرائمی که مجازات کلاهبرداری درباره آنها مقرر شده یا طبق قانون کلاهبرداری محسوب می‌ شود در صورت داشتن بزه ‌دیده و سرقت موضوع مواد (۶۵۶)، (۶۵۷)، (۶۶۱) و (۶۶۵) کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌ های بازدارنده) مصوب ۱۳۷۵/۳/۲ به‌ شرطی که ارزش مال مورد سرقت بیش‌ از دویست میلیون (۲۰۰/۰۰۰/۰۰۰) ریال نباشد و سارق فاقد سابقه موثر کیفری باشد و شروع و معاونت در تمام جرائم مزبور، همچنین کلیه جرائم تعزیری درجه پنج و پایین‌تر ارتکابی توسط افراد زیر هجده سال در صورت داشتن بزه دیده، مشمول تبصره (۱) ماده (۱۰۰) این قانون و ماده (۱۲) قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲/۱۲/۴ بوده و قابل گذشت است.
تبصره [الحاقی ۱۳۹۹/۰۲/۲۳]- حداقل و حداکثر مجازات های حبس تعزیری درجه چهار تا درجه هشت مقرر در قانون برای جرائم قابل گذشت به نصف تقلیل می‌یابد.

پاسخ داده شده توسط کارشناس حقوقی ما